Ey sevgili!
Sevda sürmeli gözlerin ile gamzeli yanakların hala ezberimde
Kesik uçlu kalemlerle yazdığım adın,
Halen dün gibi taze duruyor hatıra defterimde.
Asla ve asla ben böyle şıp sevdi biri değildim.
Ama ne hikmetse sevda sürmeli gözlerine bir bakınca, meftun oldum.
Elim ayağım dolaştı birbirine.
Sağımı solumu karıştırır oldum.
Betim benzim kaçtı.
İştahtan da kesildim.
Demek sevmek buymuş.
Yürek harareti nedir bilmiyordum.
Şimdi hararetin her türlüsü var sana sevdalı yüreğimde.
Bazen olur olmaz yerlerde naralar atmak istiyorum.
Bazen de içime kapanıp ekmeği elinden alınmış çocuklar misali,
Hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum.
Ne oldu bana, bende anlamadım?

EY sevgili
Bülbül misali şakıyan dilim sanki lal olmuş
Er meydanına çıkmak gelmiyor içimden artık
Yerimde duramıyor mekânlar dar geliyor bana
Yalnız odamın çiçekleriyle de konuşamıyorum eskisi gibi.
Onlarda hüzünlü
Her geçen gün biraz daha solup büzülüyorlar.
Şimdi sana sevdalı gözlerim her yerde fellik fellik seni arıyor
Ama yoksun, yoksun, yoksun!
Rüyalarıma da girmez oldun!
Nerde bir yatır görsem, dua ve niyaz ediyorum seni görebilmek için
Gül sevdalısı bülbüllerde acıyor hal ve ahvalime
Çarnaçar bir durumdayım.
Karanlık çıkmazlardayım.
Karşılıksız sevdalar insanı böyle mi yapar?
Çok sosyal biriydim,
Ama şimdi meramımı anlatmaktan acizim.
Oysa benim okuduğum sevda kitaplarının ana fikri böyle değildi.
Sevdalanmak, insana varlıklar içinde yoklukları mı yaşatır?
Sevdalanmak, insanı analı babalı yetim mi eder?


Ey sevgili!
Tarifsiz ve manidar özlemlerim var sana!
Firaklı özlemler bana göre değilmiş henüz anladım.
Ne olur Allah peygamber aşkına uzaktan da olsa nur cemalini göster!
Göster ki düzensiz nabız atışlarım düzene girsin!
Gözlerimin feri tekrar ziyadeleşsin!
Sesim sedam daha bir gür çıksın!
Öncesi gibi hayatım neşe ve sürurla dolsun!
Dört elle sarılayım hayata!
Yaşadıkça aşk ve şevkim artsın!
Hayatın İnişli çıkışlı yolları dümdüz olsun!
Gecem gündüzüme, gündüzüm de geceme karışmasın!
Vazomdaki Muhammedi güllerimin goncaları odamda daha bir hoş açsın!
Açsın ki, rayihaları tenime sinsin!
Sinsin ki, aşkın patika yollarında bir başıma gezerken, herkes bana baksın!
Baksın ki, teneffüs ettikleri rayiha sevmeyi şiar eden gönüllerini bir hoş etsin!

Ey sevgili!
Sana meftun olmak, bir ayrıcalıktır!
Sana meftun olmak, günahlardan azattır!
Sana meftun olmak, şanı yüce Yaradan’ın rızasını kazanmaktır!
Sana meftun olmak, yerin göğün sahibi Allah’ın Vedud esmasına dört elle sarılmaktır!
Sana meftun olmak, aşikarca için için ağlamaktır!
Sana meftun olmak, sevda yollarının engellerini kolayca aşmaktır!
Sana meftun olmak, kimsesiz dul ve yetimlerin gönüllerine girmektir!
Sana meftun olmak, en muhkem gönül köprülerini kurmaktır!
Sana meftun olmak daha nelerdir neler…
02/Mayıs/2018