50
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2375
Okunma
İt’in fıtratını, taşıyan kişi,
Döneler çanağa, hav’ı ulurlar!
Muhabbetse şayet, gönülün işi;
Yaşarken, ölürken, SEVİ solurlar!
Küfürle, fikiri, ayırmayanlar,
Çirkinden, güzeli, kayırmayanlar,
Haksıza seslerin, duyurmayanlar;
Gün gelir zâlimin, avı olurlar!
Haksıza susmayın, yekinip durun,
Hakkı kötekse de, abanıp vurun,
Umma.. görmesi zor, gönülden körün;
Her türlü teville, sav’ı bilirler!
Sanmayın masumca, niyetler bozuk,
Gayrıya meftûnlar, asıla ezik!
Kâfirin küfrüne, diyenler müzik;
Bilip nabza şerbet, tav’ı gelirler!
Hiç gerek yok iken, gönül üzenler,
Cehlin farketmeyip, kelâm düzenler,
Elin kutsalına, sövüp gezenler;
Elbet kutsalına, sövü bulurlar!
Ozan İlo’m sakın, câhil türünden,
Yuyamayan gönlü, kibir kirinden,
Mahrumdur ömrünce, ilmin nûrundan;
Beyhûde çırpınır, bev’i kalırlar!
20.05.2008/19.51