Bir gün gelip gidersen, benim boynumu büküp,
Yüreğim çöle döner, gitmesen ölür müsün?
Kal desem yararı yok, gece gündüz diz çöküp,
Madem senin adın aşk, bitmesen ölür müsün?


Gözümden süzüleni hafife almayasın,
Sanki yadelmiş gibi kapımı çalmayasın,
Çare bizde unutma, çaresiz kalmayasın,
Sözlerimi yabana, atmasan ölür müsün?


İçimdeki sızının gerçek adresi senken,
Yarına umudumda miladım olan günken,
Bu kutlu yürüyüşün bir tarafı da benken,
O güzel kaşlarını, çatmasan ölür müsün?


Şiirler seni söyler, şairler seni yazar.
Bir saniye olmasan binlerce yaram azar.
Sensizlik oyununu daha çok sevmek bozar.
Güneşimsin ufkumda, batmasan ölür müsün?


Gönül bahçemin gülü sen olma sakın solan.
Her dem gıptayla baksın sevgiden mahrum kalan.
Böyle delice seven görmesin yalan dolan.
Bu sevdaya acıyı, katmasan ölür müsün?


Tuttuğum her dilekte adın bezeli iken,
Ben de seni can bildim, sevdam ezeli iken,
Benim sevdim dediğim dünya güzeli iken,
Bizi kimselerle eş, tutmasan ölür müsün?


Ne kadar kötü varsa Mevlam defterin dürsün.
Dualarım hep sana, onu da hemen görsün.
Dostelimi tutmuşsan bir ömür boyu sürsün.
Yokluğun sancısını tatmasan ölür müsün?