Dil bilmez gönlümdeki,şu amansız yarayı,
Konuşur konuşur da,derdim tükenir sanma,
Silemedim gözümden,katre katre karayı,
Süzülür süzülür de,yaşım tükenir sanma.

Nedir bu bilinmezlik,nedir bu keşmekeş,
Nedir bu gönlün hali,neden böyle çilekeş,
Sevdalar yalan dolu,yürekler dünden serkeş,
Günahın sofrasında,aşım tükenir sanma.

Döner diye bekledim,hasretleri çekerek,
Çarmıhtaki ruhuma,her gün çile çakarak,
Mazimdeki hasreti,mahsenimde yakarak,
Düştüm şeytan eline,taşım tükenir sanma.

Mercan bakışlarında,sevdanın hiddetiyle,
Yüce mevlanın aşk’a,en derin hürmetiyle,
Ruhumda yaşadığım,depremin şiddetiyle,
Özlem sehpalarında,başım tükenir sanma.

Dildar’ım tükenmedi,yüreğimin acısı,
Yokluğun umutların,en gariban hancısı,
Gün be gün çoğaldı da,hasretimin sancısı,
Yaşadığın yürekte,düşüm tükenir sanma.

Cihan BERDİBEK
30.04.2018