1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1005
Okunma
Uzun, sessiz, bir o kadar huzurlu bir yolda seni düşlemeyi özledim.
Düşüncelerimin duruluğu içimi sarmışken,
Yüzünde benimle olmanın sana verdiği,
Mutluluğu görmeyi özledim.
Benim ki anlık teselli, yani sessizlik,
Aslında sensizlik.
Bu nasıl bir muamma?
Çıkmazı kendi içinde,
Çıkarı nereye bilinmez.
İşte böyle kayboldum ben zamanda.
Bazen alkolü dost bildim, bazen yalnızlığı,
Ama yanıldım.
Ben kendi zamanımdan çaldım.
Hala da yerine koyamadım.
Kendi hayatımın hırsızı olduğum bu romanda,
Jön bile olamadım.........
Cevap Yaz