Derûni derinliğin çığlığı çığlık atar
Bir eyvâh eyvallah’a ne büyük ihânettir.
Tövbekâr sözlerimde sinsi günâhlar yatar
Kıvrandığın sancı da Yüce’den emânettir.

Bu lüzûmsuz kuşku’nun ehemmiyeti neden
Rûh olmasa bir hiçtir etten oluşmuş beden
Fâni dünya böyledir kim değil vedâ eden
Batıl düşüncelerin ilk sözü şikâyettir

Ah susan ahvâlime suskunluğu sorulmaz
Her şer’de hayır vardır niçin hayra yorulmaz
Ahmer’e dönen gözün katreleri durulmaz
Şükürü unutanın zikrettiği lânettir


Madem topraktan geldik sonumuz yine toprak
"O", ol demeden olmaz düşmez dalından yaprak
Umulmadık anlarda karanlığı eder ak
Zifiri aydınlatan okuduğun âyettir.

Doğru ol ,doğru yaşa alma mazlum ahı’nı
Sabrınla sevabınla sildir sen günâhını
Hatırla o gecenin çilekeş sabahını
Yaradan’ın verdiği en kutsi hidâyettir

Vuslâtı kelam