Güle, güle, iki, ayrı kelime
Arada bir boşluk, bir mesafe var
Söylemesi, zor geliyor, dilime
Bir gülün yokluğu, bülbülene zar
“Güle güle” demek, ayrılıktır yâr

Oysa ki gidenin, içi kan ağlar
Yalnız kaldığın da, karalar bağlar
Özlem çiçek açar, hasreti dağlar
Başa gizli gizli, yağıyorken kar
“Güle güle” demek, ayrılıktır yâr

Aşktandır elbette, gönlün yanışı
Hasretten yanağın, hep ıslanışı
Kısa bile olsa, yârin dönüşü
Yakarken yüreği, alevsiz bu nâr
“Güle güle” demek, ayrılıktır yâr

Ne akıldan çıkar, ne unutulur
Güzel aşklar ise hep anlatılır
Zaman uzadıkça, kaşlar çetılır
Dönmüşse sevdalı, soru sorma sar
“Güle güle” demek, ayrılıktır yâr

Haberin alsam da, özlemin dinmez
Sensiz ne yapsam, gönlüme sinmez
Görmeyen yüreğim, inan ki kanmaz
Hasret sarar beni, hep azar azar
“Güle güle” demek, ayrılıktır yâr

Yollara bakarım, gelir mi diye
Aratır her yerde, sevdadır buya
Bu gitmeler bilmem, niyedir niye
Aklıma geldikçe, zaman çok uzar
“Güle güle” demek, ayrılıktır yâr

Lüzumsuz sevda da, özlem de olur
Seven her insan da, bunları bilir
Kavuşunca ise, hep dün de kalır
Gitme demek bize, ar geliyor ar
“Güle güle” demek, ayrılıktır yâr

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ