0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
975
Okunma
Her şiir, yüreklerin can evine hitap ederken,
Dilimiz yerine, acılı yüreğimizle okurken,
İnsanlar bedenen değil, ruhla aldatılırken,
Bizler, hep mutsuz yarınlarla boğuşacağız.
Âh umutlar, yarınlarla nasıl ertelenebilir ki?
Yırtık sevgiler için, daha ne yama yapılabilir ki?
Ağlayan gözleri, hangi göz pınarları durdurabilir ki?
Bizler, kuruyan gonca güllerimizle bölüneceğiz.
Adım attığımız evimizde karanlıklara gömülüyoruz,
Gittiğimiz yollarda santim santim yol alıyoruz,
Uçtan uça bedenimizle kül olup yanıyoruz,
İçimizi kemiren acı gülüşlerimizle uyanacağız.
Mehmet Öksüz
5.0
100% (2)
