Araf sonsuzluğuna bırakırken kendimi,
Çırılçıplak yüreğim salınıp durmaktadır.
Gözyaşları yıkıyor yine gurur bendimi,
Her şeyi özetleyen bir yürek vurmaktadır.

Ayrılığın hüzünlü enkazları yakarken,
Gasp edilmiş bir hayat mirasıma bakarken,
Sözcükler, bu ağzımdan kusar gibi çıkarken,
Gönlüm aklıma inat bir seni sormaktadır.

Küçücük dünyaların özsuyunu sağlayan,
Masum sevgi başını öne eğmiş ağlayan,
Her sırrı ifşa olan; suyla, ateş dağlayan,
Yaşayanla öleni bir hayal kurmaktadır.

Yaşarken öldürülen tüm anları dondursam:
Yanağına yumuşak bir öpücük kondursam,
Eskimiş zamanları yeni güne döndürsem,
Kaç vakittir düşlerim en başa sarmaktadır.

İç âlemimde hâlâ şimşekler çakmaktaydı,
Geçmişimle barıştım hava kararmaktaydı,
Bedenime, ruhuma yalnızlık akmaktaydı,
Sensizliğin çığlığı ruhumu yormaktadır.

Özcan İşler