Köyüme gitmiştim, birkaç ay önce
Gördüğüm çok şeye, şaşırdım kaldım
Hoş geldin dediler, beni görünce
Sevincim sonsuzdu, çok mutlu oldum.

Yine Kel Dağ’ları, duman bürümüş
Tepesine yağan, karlar erimiş
Çoğu tanıdıklar, hakka yürümüş
Onlarla dirildim, onlarla öldüm.

Damların yerini, betonlar almış
Herkes devre uymak, zorunda kalmış
Hiç tanımadığım, insanla dolmuş
Birkaç akrabamı, aradım buldum.

Dedem Murat Çavuş, aklıma geldi
Savaş anıları, ne çok güzeldi
Hasretlik yarası, bağrımı deldi
Uzaklara baktım, geçmişe daldım.

Mehmetce yaşlıydı, biraz sağırdı
Nerde kaldın diye, bana bağırdı
Tam sırasıydı, imam çağırdı
İkindi vaktiydi, namazı kıldım.

Cuma pınarından, soğuk su içtim
Yayla havasıyla, kendimden geçtim
Düşündüm köyümden, ben niye göçtüm?
Bir yandan ağladım, bir yandan güldüm.

Necati Çaltılar, köyümün adı
Çocuk yıllarımın, bitmeyen tadı
Eski hayatların, gitmiyor yâdı
Sılamı yaşarken, zevkimden öldüm.

Necati OCAKCI
24.04.2018
ANTALYA