limon çiçeği kokularına sığınmak
yüreğinde baharın ilk belirtisi
nereden bakarsan bak hayata
inci taşlarına benzer gökyüzü
yol gereksinimdir gidenler için

esrik limanlarda rüzgarların uğultusunu duyuyorum
cırcır böceklerinin sesini bir yaz göğünde
çocukluğum bir samanyolu kayıp giden
sığınmak bir kentin kireç tozlarına
sinekler ve dilenciler geçip gittiler bu sokaklardan
simgesel aşklar kalıyor geriye
yaralanmış kuş kanatları
yağmurlar ummayın benden
yol gereksinimdir gidenler için

verniklenmiş bir zamandır hüzün defne taçlarında
yeni kentler kurmak seninle haliçler kıyısında
yeni ütopyalar denemek
yelkenlilerle yollara düşmek seninle suların mavi koynuna
mutlu uzlaşılar edinmek incitmeden birbirimizi
erguvan çiçekleri nisan yağmurlarına yenilmeden
yol gereksinimdir gidenler için

veremli ellerini tutamadım tiz sesli rüzgarlarda
atlı faytonlar geçip giderken büyükadada
palmiyeler altında kuytu kameriyelerde öptüm dudaklarındaki adaları
zırhlar giyip kraliçeler soyundan gelme üstüme
elyazma çiçek demetlerimi atıyorum denize
ne kadar yoksul olduğumuzu biliyor deniz de
çürük bir merdiven halısı gibi kalıyorsun içimde öylece
ey sevgili bu yakınlık daha da öteye geçmeli
yol gereksinimdir gidenler için

adalara bahar geldi
erguvan kokulu hasretlerde büyükada
uzun aynalarda göründü yeniden yollar
sevişmenin her türlüsünü suç sayan veremli ellerinden kaçıyorum

yol gereksinimdir gidenler için

Ömriye Karataş
25.04.2018