1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1424
Okunma
Çocukluğum kış sabahlarında..
Annnemin sobada kızarttığı ekmeğin kokusuna hasret..
İkisinede doyamadım..
Bir sonbahar sabahından sana yazıyorum..Anne
Sensizlik buralarda bildiğin gibi..
Hic kimse dolduramıyor yerini..
Ne ilkbahara göz kırpan papatyalar..
Ne bahcenin önündeki kış elması..
Bu aralar bir başka yokluğun
Bir başka acıtıyor icimi zamansız aklıma düşüşlerin..
Oğul oğul deyişlerin..
Mevsim bilmez sevmelerin geliyor aklıma ..
Daha bir icerlenıyorum nefesimi üst üste alırken..
Elbet yosun tutar bir gün darağacında kuruyan göz pınarlarım..
Zaman icine atıldığımız bir mezarlık..
Biz cüremeyi yaşamak saymışız be Anne..
5.0
100% (5)
Cevap Yaz