Bahar geldi coşkun aktım çağladım
Güz gelende yaprak döktüm ağladım
Kara kış geldi karalar giyip bağladım
Bu ömrüme mevsimler yön verdi benim

Güldü yüzüm dost edindim herkesi
Acı günümde bulamadım kimseyi
Bazı gün geldi unuttum bile sevmeyi
En can alıcı darbeyi dostlardan yedim

Kar tipi boran bir şey yapmaz insana
Bir acı sözle yaşamın döner bühtana
Bir çaylak kuşu konar da tacı tahtına
Yıkar dünyasını ben oldum diyenlerin

Yaz gelince sıcaktan şikâyet edersin
Serinlemek için sahile denize gidersin
Çok çalımlı afili giyer mağrur gezersin
Elinden savrulup gider benim dediklerin

Boş ver metanet verme dünya malına
Kaptırma kendi geçici yalan dünyaya
Kırk beşinde bir bak bakalım aynaya
Sana ne söylüyor acep göz bebeklerin

Bu Ozan İsmail’im de fakirlikten güldü
Nefisini terbiye edip Mevlasını buldu
Acep meleklerin kaydıyla nasıl bir kuldu
Soracaklar hepsini tek tek sorgu meleklerin

İsmail Detseli 02 Aralık 2016 Konya