gün gelir,
bir damla acı su ile nemlenir kuraklığımdaki nefsim
gün gelir,
bir somun küflü ekmek olur tokluğumdaki şükür
gün biter elbet,
ama biz bitmeyiz asla bizi katık edemediğim bal dudaklı düşlerde




gün gelir,
serçeler üşür bir sapanın soğuk nefesinde
gün gelir,
devrikleşir cümleler ve bizi yazamaz belki hiçbir şiir, hiçbir kalem
gün biter elbet,
ama biz bitmeyiz ve asla hiçbir ıslık terk etmez, edemez özgürlük yamalı şarkımızı




ahh benim,
saçları kınalı, gözleri güvercin telaşlı inancım
ha bu arada sana ”inancım” diyebilirim değil mi sevgilim
düşürme yüzünü artık gör bak, gün gelecek,
gözlerimizde topladığımız bulutlardan yağacağız dünyanın kir, pas yüzüne
meydanlanacak çiçekler, boncuklanacak yarınlar çocukların göz yaşlarında




ahh benim,
dikenli yollarımdaki yediveren inancım
dört tarafı deniz, dört mevsim susuzluğum
gel neminle demime, közüme mürekkep ol
boy verelim katranında gecenin seyrine
ve küllendirelim sigaramızın bittiği yerden şarabımızı




bakma sen,
kundağında nenni olan şu genç yaşıma
öne düşse de ihtiyar başım adımlarıma sor beni
dağına efe, türküsüne zeybek olduğum toprağıma sor beni
ahh be inancım,
en çok ta nikahıma ecel bellediğim adına sor beni…













ilhanaşıcınisanikibinonsekiz