BAHARI SENDE GÖRDÜM

Bahar nedir bilmezdim, baharı sende gördüm
Yüreğim buz tutmuştu, ilk nârı sende gördüm
Zifiri gecelerde mehtap oldun göğümde
İçim dışım geceydi, neharı sende gördüm

HÜZZAM ŞARKI

Ben köhne değirmendim, sen dönen çarkım oldun
Farkım yoktu kimseden, sen geldin farkım oldun
Verdiğin her ne varsa hepsini aldın geri
Oyun havası idin, hüzzam bir şarkım oldun

SESSİZ HAYKIRIŞ

Çıplak hakikatleri soyuyor musun gülüm?
Yokluğun sofrasında doyuyor musun gülüm?
Sessiz haykırışımı sağır sultanlar duyar
Orada sükûtumu duyuyor musun gülüm?

YOK’U PAYLAŞMAK ZORDUR

Var’ı paylaşmak kolay, yok’u paylaşmak zordur
Düzde yürümek kolay, dağları aşmak zordur
Gayesi olmayanlar dizde derman bulamaz
Yağız atlar misali dörtnala koşmak zordur

HER YER BARUT KOKUYOR

Âlim kesilmiş cahil, bildiğini okuyor
Kul merhamet fakiri, akrep gibi sokuyor
Tarumar edilmiştir gül kokulu bahçeler
Dünya barut fıçısı, her yer barut kokuyor

HÜZÜN VE GÖZYAŞI

Şiir yaydan çıkan ok, şeytanın kör taşıdır
Efkârın meyvesidir, kırgın gönül aşıdır
Yüreğin çatlağından sızan âb-ı hayattır
Şiir biraz hüzündür, biraz da gözyaşıdır

M. NİHAT MALKOÇ