/ BABA /
Annemle konuştum bugün,sesini duydum içim sızladı.
Sonra birden seni sormak geldi içimden,
irkildim,yutkundum boğazımda koca bir çığlık oldu hasretin.
Unuttum bir an sesini ondört yıl önce duyduğumu,
O an kelimeler cümleler silindi benligimden sustum öylece ...
Sanki bir an ne bileyim öyle işte
hala benimlesin sandım belki de hiç gitmemişcesine.
Yine telefonu alacaksın kızım diyeceksin
Dağılacak yuregimdeki kara bulutlar.
Cesaret verecek yapmaya korktuğum herşeye bir cesaretle adım atmama .
Yine bugün çok yoruldu yüreğim babam gurbet yine zor geldi son konuştuğumuzda ki kadar...
O an yine telefonda da olsa gurbet kızım geçecek sabret desen, ben senden aldığım kuvvetle geçti babam geçecek desem sadece bir an işte öyle ...
Gerçekler sert bir rüzgar gibi çarptı yüzüme bir kor gibi düştü yüreğime.
Ne sen telefonu aldin,ne ben sesini duydum ayrılık dedim toprağına bile hasret kaldığım.
Sıladan ayrı kalmak değildi gurbeti zor kılan, sensizlikti belki de gurbeti sevilmez yapan.
Oysa şimdi gurbeti değil belki de gurbetten sensizlige dönüşleri sevmiyorum .
Annemle konuştum bugün içim sızladı sustum sustu annem , sabret geçer dedi seni animsadigimi anlarcasina ...
Yüreğim yandı gözlerim ağladı kelimeler kaleme döküldü tek şeyi yazdı bugün "BABA" ve çok şeyi anlattı aslında bir roman misali ...