yedi kapıdan geçerdi iştar
betimlerden mitoslardan
yeraltı dünyasında hadım edilmiş aşklardan

bakısı kübik renkler
taraçası mor salkım hüznüyle dolu
engebeli bir aşktan çıkıp geldim sana
yapay dağlardan suların akacağına inancım yoktu

ben sende bahçeler suladım
bir çivi yazısı tabletinde çözdüm yazgımı
kum dağına dönünce kalbin
soğuk bir kazı gibi kalakaldım ninova mitoslarında

yeryüzü yedi kapı yedi hüzün şimdi
gökle yer arasında girift ritüeller
sen ay ilahı gök denizinin mavi suları

ılık gülüşünle palmiye dalı uzatıyorsun
uysal bir yağmur yağıyor kentime
kozmosun yaradılış efsanelerinden
panteonda kozmik bir akşam şimdi yıldızların simyası

ideogramı taht ve tactı bu aşkın
yüce kapısı sembol gizem ve bilgelik
suların yağmurlu yaralarını anlatıyor mitoslar
uysal yağmurlar getiren yanının sevdim senin

yeryüzü yedi kapı yedi hüzün şimdi
çöle düşen ay bendeki büyük tufan çoktan koptu
kutsal bir öğreti gibi yazıyorum yıldızların simyasına seni

güneşe dön yüzünü
geceleyin samanyoluna
mitharalist bir aşk bu
kolları ayrılan nehirler gibi hiç kavuşamadığımız

sana gelmek için papirüs ağacından tekneler yaptırdım
mitoslarda sihirli adalar gibi kayıptın
sorma bana aden bahçelerini babilin kulelerini

fırtına alabora etti papirüs teknelerimi
bir gemi yalpalıyor kıyılarında
sessizliği bozacak fırtınaların nerede

fazla açılmayalım sevgilim
deniz tutar beni
yeryüzü yedi kapı yedi hüzün şimdi

Ömriye KARATAŞ
08.04.2018