Bir bahar akşamında güller dizili yolda
Birden çıktın karşıma bakmak geldi içimden
Uçsuz bucaksız deniz mehtap güneş kumsalda
Ellerini elimde sıkmak geldi içimden

Kuşlar şarkı söylerken şelalenin sesine
Gel beraber çıkalım dağların ensesine
Gonca gül kondurarak yanağın gamzesine
Saçlarına papatya takmak geldi içimden

Sevip sevilmiyorsan günün ışığı söner
Sevdayı görmek için melekler yere iner
İki gönül bir olsa gam yoldan geri döner
Çizdiğim sınırları yıkmak geldi içimden

Gözlerimin suçu yok bakmadan geçip gitme
Beni gül bahçesinin dikenlerine atma
Yürekten gelir sözüm kulak ardına itme
Gözlerinden gönlüne akmak geldi içimden

Arkamı dönüp gitsem günler geceyi savar
Aslı ile Leyla’da kalmış o yanık havar
Dört etrafım olsada dikenli yüksek duvar
yüzünü görmek için çıkmak geldi içimden

Bahar ilkeli gelir Topraktan çatlayarak
Hatıranı sakladım özenle katlayarak
Dünyanın tüm derdini üstünden atlayarak
Bir navruz ateşinde yakmak geldi içimden

Belgin Elburz Sarcan