5
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1504
Okunma

şu insan ki
takır tukur konuşurda gari
takır takır donar gönüller bilmez
buz revüsü yanında ancak garnitür
üvveee diye başlamaz ki uvertür
mirim
toz zerresi değil bu kelimeler
üfürür savurursun hoyratça
saçlarını okşamak misali düşün bir çocuğun
öyleki
insan çehrelidir narin
dökülür saçları ihtimamsız ellerde
tel tel dökülür de kelleşir an gelir
anlamazda gebeş hele şimdi bak!
kelim ah der de yaşlandıkça zahir
öbek öbek gözyaşı kulağında sanki lir...
L.T.
5.0
100% (11)