KELOĞLANIN AŞKI
Develer tellallık yaptığı çağda
Pire pehlivanlık yapar gezermiş.
Keloğlan yaşarmış bahçede dağda.
Anası beşiği sallar bezermiş.

Keloğlan büyümüş saçları yokmuş.
Elde para bitmiş dertleri çokmuş.
Ahali perişan zevatı tokmuş.
Zalimmiş padişah halkı ezermiş.

Keloğlan yol almış inmiş pazara.
Görmemiş çarpmış bir kıza kazara.
Demiş çok güzelsin gelme nazara.
Padişah adamı bunu sezermiş.

Ana güzel gördüm yanar bu bağrım.
Almasan azalmaz çoğalır ağrım.
Kulak ver sanadır anam bu çağrım.
Anası sözlerden her gün bizarmış.

Kırmamış oğlunu boynunu bükmüş.
Çıkmış huzura derdini dökmüş.
Yatırmış askerler gömleğin sökmüş.
Keloğlan acıyla yeri kazarmış.

Benim kızım cıbılların neyine
Kızı verdim uzak diyar beyine
Hele bir bak şu başına eyine
Yazıcılar fermanını yazarmış.

Keloğlanı diyar diyar sürmüşler
Ahvalini zindanlarda görmüşler
Etrafını tel örgüyle örmüşler
Karanlıkta yaraları azarmış.

İp geçirip sokak sokak gezdirmiş.
Anasını şirin candan bezdirmiş.
Ellerini çekiç ile ezdirmiş.
Keloğlanın satıldığı pazarmış.

Ayırdılar anasından kuzuyu
Çok gördüler bu amansız arzuyu.
Anladın mı şimdi sen bu mevzuyu.
Bu hikaye kem gözlerde nazarmış.

Tencere kapağını dönerde bulur.
Bu aşklar ki ancak masalda olur.
Seveni sevene verirsek nolur.
Gerçek gelir hayalleri bozarmış.

Ömür bitti kuyularda zindanda.
Masal bitti gün göründü bir anda.
Söz tükendi gerçekler bu meyanda.
Başını duvara vurur tozarmış.
5/4/2018. H. Işık