2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
978
Okunma
Karanlığı sevmedim
Oysa karanlık benim en korkulu
En cesaretli anlarımı yaşadığım,
Dudaklarıma mor ikindili öpücükler konduran kadındı .
Karanlık benim içimdeki öksüz zindanlar
Ayrılıkların tasması geçirilmiş boynuma
Sanki o yıldızlar başka bir yerin gezegeni
Ben ise ufalanmış
Kaybetmişim kendimi
Boşlukta ayrılık sancısı çeken göktaşı gibi
Sevmedim karanlığı
Adına ne kadar güzel şiir yazılsa da
Sevgililerin en çok birbirine ayırdığı zaman olsa da
Kedinin gözleri kalırdı geride
Ben ise boğulur, sıkılır
Yarım yamalak bir hayatın içine dalarım
en cılız ışığa doğru…
Seyrine.
Terk edişi yatıyordu benliğimde
Yâda ayrılık tangosu çalıyor gecenin rahminde
Kadının çığlığı en ayaz nefesinde
Kırağı düşürüyordu
Sancılı sabahlara.
Cevap Yaz