Hazanda düşmeyen kuru yaprağım
Zemheride tipi esti düşürdü
Zaten kırk yamalı olan ceketim
Bir ipliğini çektim hepsi söküldü

Atım eşkin idi kükrer kişnerdi
Ayaklarım bastığım yere işlerdi
Şair sığırtmaçtı dağda kışlardı
Dünya hevesimi yedi bitirdi

Hallaç yayı gibi sert idi yayım
Servi dalı gibi uzundu boyum
Yıllar çabuk geçti sayamadım ayım
Kırk beşimden sonra belim büküldü

On beş yıl gençliğim dağlarda geçti
Yatağım topraktı yastığım taştı
Yaşlanmayı kovdum hep gençlik kaçtı
Farkına varamadan saçım döküldü

Yaş elli beş şimdi ikinci bahar
Bu baharda çabucak eriyor karlar
Ağarmış kırlaşmış saçlar sakallar
Yeşersem de bağ olmam kanım çekildi

Yeter şair İsmail karamsar olma
Hayat yaşamaktır dünyadan yılma
Hak bildiğin yolda yürü hiç durma
Ölüm emri canlılara haktan verildi

04 Ocak 2000 ev İsmail Detseli