2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1218
Okunma
hep dalından düşüşüne yazdım yaprağın
hep bir şeylerin bitişine feryat etti yüreğim
oysa düşen yapraklar nevbaharla yeşerdi
sordum: neden çiçek açmadı sayfalarıma
neden bir nevbahar gelemedi ruhuma?
belki de geldi, ben bilemedim
yazdıklarımı okudukça sonbahara kilitlendim
yağmur yazdıkça ıslandığımı hissedip
beyaz örtüsünde günün soğukladım, inledim
oysa şimdilerde ağaçlar beyaz giyiyor
Şimdilerde toprak cemreyle buluşuyor
kim bilir belki de sen, toprağıma düşensin
belki de şiirime nevbahar getirensin
sen değil misin bana dört mevsimi yaşatan
etrafıma ışık verip her yanımı kuşatan
bu sefer okumayacağım eski yazdıklarımı
senle dolu bir şiirle açacağım baharı
gülüşüne yazacağım ağlatan bakışa nispet
gelişine yazacağım, giden bitmiştir elbet
sana yazacağım bana nevbahar getir diye
sana yazacağım, sevdiğimi bil diye...
06 Nisan 2008
Ahmet ÖZCAN