ehlikeyf

çakır gözleri şüphe götürmez
mevzu oyuncak
nasıl da asılır, mızmızlanır veled
anneden yenir cimdik
en şefkatlisinden

nayloncu afet geçiyor salınarak
patlatıyor meraklısına
gül-kartanfil aromalı sakızını
yine esmer bakış
duygular firari

sıcak bir çorba bile
gurbeti, sıla eder istersen

dededen kalma köstekli saat
sırtında ağırlığınca ağrılar yükler
ayaktaki çizmeyi yiyen üzümler
acıyla şarabı demler

asfaltta dene hele
yumurta pişer mi oğul!

hıncı Hitler’de
felsefeyi Marks’ta bırakıp
dirilt içindeki kibirsiz vicdanı
ne idüğü belirsiz görklü dünyanın
yasak elmalarına elveda deyip

leylaları toplayan
karnaval düşlerindeki hovardalığına
vurulur kilitler bir gün
egolarını alıp uzağıma
düşme oğul!

kan kusan yumruğundan
pişmanlıklarını topla artık
şeffaf perdeden sızdır adamlığını
yoksa
yayladan inen karsuyu dahi
temizleyemez şeytani yanını

dua diliyorum bütün varımla

çınar çürüten gözyaşlarım
ağırlaştırır şimdi tekbaşına
bastonumu sürüyüp doksanımda
bırakıyorum seni imtihan masasında
…
yeter ki ölüm torundan başlamasın oğul!

İlkay Coşkun
28.02.2013

Mühür Dergi, Sayı 46
Mayıs Haziran 2013