1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
833
Okunma
Issız sokaklar gibiyim gönlümün tenhasında…
Sükûtun sesini dinliyorum.
Bazen de,
Kalabalıklar arasında yalnız, kendimi arıyorum.
Şehrin sesi uğultudan ibaret.
Ufku, caddenin diğer yanındaki binaya kadar.
Şehirde mesafeler sınırlı, gökyüzü boru içinde,
Çehreler de maskeli,
Hatta kendilerine bile…
Tebessümlerin sahteliği söylenmiyor artık,
Biliniyor…
Düşenceler herkesin içinde
Gizleniyor…
Sokakları arşınlıyor ayaklar.
Gidip geliyorlar…
Bazen hedefsiz, bazen gayesiz…
Ben gönlümün tenhasında bir başıma
Maskelerden uzak,
Sahte tebessümlerden ırak…
Yalnızlığıma ortak…
Issız sokaklar gibiyim gönlümün tenhasında
5.0
100% (2)
Cevap Yaz