Şurda burda işlerine,
Nefes nefese koşarken insanlar,
Sağanaklara rağmen gülen Mart,
Gizlice baharı hazırlar.

Küçük akpapatyalar için,
Herşey uyurken, o sinsice,
Altın renkli tomurcukları işler,
Yakalıkları ütüler titizce .

Bağlarda ve meyveliklerde,
Uzaklaşır, kaçak perukacı,
Bir kuğu başlığı gibi kırağıyla,
Tozdurulur badem ağacı.

Dinlenirken, tabiat yatakta ;
O, bomboş bahçeye iniyor,
Ve yeşil kadife korselerinin içinde
Gülün tomurcuklarını iliyor.

Hep solfejler düzenleyerek,
Karatavuklara yarım sesle ıslık çalıyor,
Kardelenleri çayırlara,
Menekşeleri koruluğa dağıtıyor.

Geyiklerin, kulağı seste, su içtikleri
Çeşmedeki tereotlarının üstüne,
İnciçiçeklerinin gümüş çıngıraklarını
Bir bir bırakıyor gizli eliyle.

Ateş renkli çilekleri koyuyor,
Otun altına, toplaman için,
Ve yapraktan bir şapka örüyor
Seni güneşten korumak için.

Sonra, görevi tamamlanınca,
Hükümranlığı sona eriyor,
Nisanın eşiğinde, başını çevirerek,
“Bahar, artık gelebilirsin!” diyor.

Théophile Gautier
Çev. Sunar Yazıcıoğlu