“Biraz toprak,birazda suyuz
Neyimizle övünelim
Biz buyuz” (Yunus Emre)

Biz ne tanrılar yarattık korkumuzdan
Güneşe tapındık şaman olduk
Ateşe tapındık Zerdüşt olduk
Şarap içtik berduş olduk.
İbrahim’i yakmak için oduncu olduk
Musa’nın çocukları olduk
Kızıldeniz de peşinden giden
Zeytin dağında yerini gösteren
Biz değilmiydik İsa’yı çarmıha gerdiren.
Korkmuyoruz da bizi doğuran anadan
Neden korkarız biz yaradan dan
Durgun sulara yansıyan yıldızların
Oynaşınca aksi sularda,
Sevişmesi sanırdık tanrıların.
Fırtınalarsa tanrının öfkesi
Şimdiyse Zeus gibi tepemizde
Açlık işsizlik parasızlık tanrıçaları.
Olypos’un yeşil eteklerinde
Av olmaktan kurtulan
Ceylanlar oynaşırdı
Bizdeyse; sağ kalanlar
Ekmek peşinde.
Korkudan değil,Açlıktan yapıldı;Paradan tanrı.
Ekmeği koymuşlar aslanın ağzına
Haydi git karnın doyura
Lokma olursan aslana
O şükreder senin yerine tanrına
Haberimizde yoktu elmadan nede armuttan
Henüz betimlenmemişti dünya, dünya olmadan
Şimdiyse herkes tanrı
Secde edecek kul devşirmedeler.
Kimin rahmeti fazlaysa
O dolduruyor şemsiyenin altına
Artık insanlar vazgeçti cennetten
İçinde şarap akan dereden
Kenarında dinlenen huriden periden.
Bir dilim ekmek için
İş ver onlara.
Cehennemin kapısında
Bekçilik yapsınlar sırayla.
Temiz havada zehirlenen
Dini imanı para beynamazlardan
Firavun kılıklı tiranlardan
Burada bir dilim ekmek bulamazken
Ne rüyalar içinde
Gamzelenir yanakların öyle
31.03.2018
Hayrullah cırık