6
Yorum
41
Beğeni
5,0
Puan
2066
Okunma

-karnında kelebekler uçuşurmuş insan mutlu olunca-
üzülmeyi geçtim ben
kahır içtim
zehir zıkkım zemberek
bozuk düzende savaşmayı seçtim
yana yana aydınlansın mavi kelebek
çok yaktılar beni
onları kıvılcım olarak yakaladım
ki başka türlü bir yaşam kılamadım
göğüs kafesimde kor ateş gibi sakladım
ve dedim ki
ben faniyim
dünya hevesine gönlüm karardı
sevdalı şiirlerin gizemine meylettim..
illa dokunacaksa kaleminiz yüreğimin ateşine
neyleyeyim
aşk denilen esaretin bitimsiz bedeline
yenildim...
derdim maviyle
______ derdim yüreğimle
__________ mavileyin delirdim
ben de derdim
mavi diye ama
inanmadılar göğün yüzüne
ne de aşkın sevdanın sözüne...
çocukluğumuzdan kaldı
ne kaldıysa bize
aşklarımızdan
acılarımızdan
bahardan
son kışa
her şiir değer alkışa
ama olmaz bu karamsar bakışa
keskin bi yalnızlık sonsuz akışa
elbet bu beter acı bitecek
elbet bu şiir büyüyecek
ve elbet diyecek
vız gelir bize vız
karanlık duvarınız..
belki şiir bir kelebek
belki şiir bir kelebek kanat zerrecikleri
çalar kapımızı bu hengamede yoklar yüreğimizi
merhem olur yaramıza hem saklar tedirginliğimizi...
5.0
97% (29)
4.0
3% (1)