Nisan bir yetmiş birde cihana gelmiş bir gül
Adı Nilgün verilmiş hayalimin süsü o
Gönlümün hikâyesi alnına düşen kâkül
Benim kırık gönlümün dört mevsim öyküsü o


Hayalimde daima elâ gözleri ışır
Hüznümün rengi olur dört mevsimin üçünde
Her çiçek güzel lâkin ona tek gül yakışır
Bu benim yârim dedim onu gördüğüm günde


Billurdan bakışları bin efsane anlatır
Hüsnüne tanık olur erguvanlar lâleler
Onun hatırı ile artar kahvede hatır
Ay’ı onun tavrıyla kuşatır hep haleler


O benim nisan gülüm baharım sonbaharım
Adının manasında çividi renkler mukim
Kimi gün serinliğim aşk mevsiminde harım
Gönlüme nakış olur gözlerinde işli im


Gün onunla anlamlı sabah onunla aydın
En berrak hikâyemin girizgâhı gülüşü
Her sabah kalktığımda adı bana günaydın
Hem benim nisan gülüm hem ömrümün tek düşü
Ankara, 28.03.2018 İbrahim Kilik