- Mektup No: 11 - Adresi bilinmiyor…-


Şimdi sen,
Hüznünü devirecek
Bir liman arıyorken hicran yüklü gemine
Ben, göz bebeğim gibi
Sessizce bakıyorum
Bir gün mutlaka dönüp tutacağın yemine.

Yalnız değilim, hayır!
Yanımda biraz umut, bir tutam aşk artığı
Biraz da kırılmaktan yorulmuş bir aynanın
Gerçeği bin parçaya bölmekten usanmamış
Kırgınlığı var hâlâ.

Evet, yalnız değilim.
Gittiğin günde kalmış takvimin solgunluğu
Satırların, isminle var olan yorgunluğu
Ve sevdaya vurulmuş saatlerin sabaha
Dargınlığı var hâlâ.

Ama sen,
Yine de duymuyorsan
Ve hiç duymayacaksan
Bir turnaya emanet edilmiş feryadımı
Boş ver, kötü bir düşü unutmak ister gibi
Unut gitsin adımı…

Nasılsa gün gelecek
Senden öte bir senle yâd ederek ismimi
Artık dönmeyeceğim bir yolculuk sonrası
İsimsiz bir hüsranla
Ve bitmez bir özlemle
Öpeceksin sessizce,
Sendeki tek resmimi…


20.05.2008

Beylikdüzü