Ne yapayım yurtsuz sevgiyi aşkı?
Bedenim Afrin’de, gönlüm sende yar.
Gökte mi kurayım sarayı köşkü?
Bedenim Afrin’de, gönlüm sende yar.

Kırayım zinciri vurup da gürzü,
Verseler istemez Türk’e tüm arzı.
Bugün değil dün de böyleydi tarzı
Bedenim Afrin’de, gönlüm sende yar.

Şehitlik, gazilik; makamım mevkim,
Olmasın şöhretim, şanım ve mülküm.
Düşüncemi merak ederse her kim;
Bedenim Afrin’de, gönlüm sende yar.

Bırakmam ölsem de işimi yarım,
Dün tarihte vardım, bugün de varım.
Anam, bacım, kızım yahut da karım!
Bedenim Afrin’de, gönlüm sende yar.

Yıkılsın, inlesin isterse dağlar!
Ben öleyim, dönsün kalan hep sağlar.
Nasılsa ardımdan ağlayan ağlar
Bedenim Afrin’de, gönlüm sende yar.

Dumanım tütmezdi, bendeydi sıra,
Sinemde bir yüktü, kalbimde yara!
Beni yerde değil göklerde ara!
Bedenim Afrin’de, gönlüm sende yar.

Kim diyorsa “dön gel!”, hata sevdiğim.
Yıkılası bu Garp, bata sevdiğim!
Bu Yiğit sözünü tuta sevdiğim,
Bedenim Afrin’de, gönlüm sende yar.

Anlasın tüm cihan, bu bir sevdadır,
Zalimin zulmüne sonsuz vedadır.
Diyorum; "şahidim benim Hüda’dır."
Bedenim Afrin’de, gönlüm sende yar.

Mart 2018/Konya