Suikastinin
3288. Gününde de Aklımızdasın
Unutmadık
Unutmayacağız.

Ölümünün 9. Yıl dönümünde ANIYORUZ/ARIYORUZ
Ruhu şad mekanı cennet olsun.

Üşüyorum Reis
Umutlarım üşüyor
Gözyaşlarım dondu...
Duygularım kar altında
Allah’ım bu ne büyük acı!
Ciğerlerim tipide kayıp...
Yaktın beni Göksun
Beynime çivi çakarak...
Yaktın beni Göksun
Beni beden alarak...
Ne seni unutabilirim
Ne de bu kara günü...
Ellerim kollarım bağlı
Ruh halim çaresizlik ötesi...
Dilim de dua
Televizyonda gözlerim...
Hani bir iyi haber veren olsa
Bitecek bütün sıkıntılarım...
Umutlarım tükeniyor
Felç olmuş yaşamım...
KOCA REİS’İM,
Sen soğuktan şehit olurken,
Ölüme terk edilirken bedenin
Ben nasıl sabahlarım...
Haramdır bana yorgan...
Kandır bana uyku...
Üşüyorum demiştin yıllar önce
Şimdi ben üşüyorum REİS
SENİN BEDENİN BUZ KESERKEN...
Hadi ben biçareyim,
Beş para etmezin birim
Elimden bir şey gelmez...
Elinden bir şey gelen yok mu bu ülkede?
ÖLÜME SENİ TERK EDERKEN
VİCDANLAR SATILDIMI YOKSA...
Koca reisim
Vatan sevdalı şehidim.
Kalk ne olursun
Utansın yeryüzü utansın zaman
Üşüyorum yokluğunda…

Yılmaz Çelik

25.03. 2009