gördüm;
kocaman bir delik!
yenisini alacak param yok üstelik!
annem derdi ki bana;çok parası olanlar
eski eşyalara çok para verirmiş.
ben
biraz mahçup şekilde
gördüğüm beyaz köşk’ün kapısını çaldım.
içim pır pır atıyorken
zil sesi kuş gibi çalıyorken
aralandı büyük ahşap kapı.
bir hanım;buyrun,ne istemiştiniz?
dedi.
buranın sahibiyle görüşmem lazım dediğimde çok güldü.
ben çocuğum anlamadım,yine de çok utandım.
içeri alındım yine de.
anaannem yaşında ki bir hanım teyze
’gel yanıma otur yavrum’ dedi.
ne istediğimi soruncada
hiç!
sadece eski pabuçlarım var
almak ister misiniz?
annem zenginlerin eski eşyalara çok para verdiğini söylemişti.
’anneler yalan söylemez yavrum’ dedi yaşlı anaanne.
bana yeni pabuçlar almam için çok para verdi.
ben büyüdüm,şimdi anladım
bir çocuğu sevindirmekten daha güzel
şu dünya da
ne vardı ki?