Dönerken dişliler,
Tıkır tıkır işlerken çarklar,
Parklar ruhumuzu paklar.
Çocuklar zaten aklar da,
Oyuncaklar büyüklerin kirini saklar..
Kendini tavaf eden hani karıncalı atlar,
Altında tur bindiren makaralar,
Üstünde gırgır şamatalar..
Veletlere yakışırken kahkahalar,
Af buyurun da sussun veled-i zinalar,
Dinsin şu şemalsiz tantanalar..
Zarar görmesin çarpışan arabalar ama,
Paramparça olsun şu otoparkta duranlar.
Salınsın salıncaklar, sözüm meclis içeri,
Üstüne alınsın yalnız ensesi kalıncaklar..
Allah kısa pantolona zeval vermesin,
Takım elbiseleriniz yırtık pırtık dolaşın,
Tasmalarınız gravatlar asılı boynunuza,
Dilerim vaktince asılın boynunuzdan,
Usandım oyuna çevirdiğiniz oyunuzdan ki,
İstemem suyunuzdan, umumunuz yolunuzdan.
Çoluk çocuğu ezerek tırmandığınız dağınızdan,
Duyulmaz mı sövdüğümüz soyunuzdan sopunuzdan.
Ulaaann. Korku tünelinden beter ettiğiniz rüyalarımızdan,
Uykusuzluk sızdıran yorganımız, yatağımızdan,
Uzak kalınız..
Memleketim Lunapark ama mutlu değilim.
Galiba artık çocuk değilim..
.
.
.
.
-g.d