1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
979
Okunma
kırıntılarla dolu bir masada oturuyorum
ve önümden geçen hiçbir garson bakmıyor bana
sağımda, solumda oturanlar el ele, göz göze
mutluluğumu dişliyorlar sadece
uzak köşelerden sesler duyuyorum
bana sesleniyorlar sanki
ama dönüyorum orada hiç kimse yok
sadece bir iz var aşktan arda kalan
o da zaten kendi halinde
aşk nedir ne değildir hiçbir şey bilmiyorum
bir kez denesem belki beğenmeyip kaçacağım
fakat daha tadını alamadığım bir yemeği tükürüp kaçamam
o sofraya oturanların yüzüne bir daha bakamam
Cevap Yaz