Sana küçük Muhammed, ismini takmışlardı
Çanakkale bir sevda, gönlümüzde ki hüzün.
Ezip geçeceklerken, ardından bakmışlardı
Adı Mehmetçik onun, yüreğini siz çözün..

Bir şeyi unuttun sen, mağrur Amiral Çörçil
Orada Çanakkale’de, yürek savaşıyordu.
Anzaklar bile gelse, karşında Mehmetçik bil
Gez göz arpacık tetik, Rabbine koşuyordu.

İngiliz donanması, yenilmez armadaymış
Biz nelerini gördük, Mehmetçik karşısında.
O günü yaşayanlar, Cennette sıradaymış
Yanık türkü söylenir, aynalı çarşısında.

Yoksul Anadolu’mun, yağız delikanlısı
Bir adım bile geri, gitmedin ki o gün sen.
Tarihte az örneği, savaşın en kanlısı
Orda yine sen vardın, başka kahraman yokken.

Eğer düşman eline, geçseydi Çanakkale
Tarihinde akışı, değişirdi şüphesiz.
Şehitler mezarında, açtı binlerce lale
Mehmetçiğin zaferi, bil ki her an tertemiz.

Nusrat Mayın Gemisi, seni yazmasam olmaz
Zaferde payın büyük, unuttu seni düşman.
O yirmialtı mayın, savaşta yerin dolmaz
Şehit Yüzbaşı Hakkı, gönüllerdesin her an.

Bu şiirde sana bir, armağandır Mehmetçik
Şu tarih sahnesinde, seni yenen var mıdır?
Hain düşman karşında, yedi binlerce dipçik
Her zaman yüreklisin, vatan sana yar mıdır?

Mustafa Kemal Paşa, zafer bize erişti
Savaşmayı değilde, ölmeyi emretmiştin.
İşte bu coşku ile, Mehmetçik de devleşti
Kahraman diye yazdı, tarihte bir güneştin...


AHMET ZEYTİNCİ