Ey gönlüm,
haydi yine bu akşam neşe doldu için,
bir dost sesiyle doldu,gönlün,
yıllarca görmediğin ve özlediğin,
bir dost sesiydi senin yüreğini hoplatan,
daha avizeyi kaldırır kaldırmaz,
aldı götürdü seni,sisli geçmişe,
bir rüzgar geçti gözlerinden içi bulut yüklü,
nemini bırakarak,uzaklardan gelen sesle,
yıkadı gözlerini,
buram,buram tüttü burnunda,oralar,
buram, buram tüttü dağlar,sılalar,hatta ormanlar,
otlar kekik kokan yaylalar tüttü burnunda,
zor tuttun kendini,zor tuttun yaşlarını,
kekeledin anlamasın diye kısa kestin özlemini.

Ama olmadı,telefon kapandı ama ya sen,
öyle mi ya !
kaybolan yıllarını aradın,dostlarını aradın
gözlerinde,yüreğinde hissettin geçmişi,
bir,bir yaşadın eski günleri kısacık bir anda,
selam gönderdin uzaydan ,uzaya,
dostlara,çok eski dostun yüreğiyle
postaladın sevgini.

Ey gönül,
bak işte hala unutulmamışsın,
yıllar geçmesine rağmen aranıyorsun,soruluyorsun,
bak o da seni özlemiş,o da söndürememiş,
yüreğindeki o dostluk ateşini,
duydun işte ;
duydun,
unutulduğunu sanma,demek ki hala varmış dostlar,
geçmişten yıllar öncesinden,
uzaydan ses verip sana selam yollamışlar,
hal hatır sormuş dostlar,
ey gönül,sen de özletme kendini,
sen de sor ara sıra
gönder selamını !

A.Yüksel Şanlıer