Es ey rüzgâr es delice, es de dinsin ağrım benim,
Düştü yine yar aklıma, sızlar durur bağrım benim.

Seslenirim gece gündüz, gül dalında bülbül gibi,
Duymaz mısın sevdiceğim, kimedir bu çağrım benim?

Dalgalandın deniz gibi, bir kararda duramadın,
Bazen umut bazen hüsran, bozuldu ayarım benim.

Mecnun kıldın aşkın ile yıktın dünyam, harap ettin,
Viran oldu gönül bağım, mümkün mü imarım benim.

Arz-ı endam eylesen de, gül yüzünle düşlerimde,
Sabah vakti olduğunda, artmakta efkârım benim.

Hasretin içimde ukdem, her nefeste alev alev,
Kor ateşe dönüştükçe, harlanmakta narım benim.

Bir bütünden iki parça, ayrı gayrı olamaz ya,
Sen yanımda olmadıkça, eksiktir bir yarım benim.

Çepeçevre her yanımı, sarmış hüzün bulutları,
Kalıverdim boynum bükük, dinmez intizarım benim.

Böyle imiş demek kader, vuslat muhal murat imiş,
Hükmü veren vermiş bir kez, yetmez itirazım benim.