Tünellerden hep başım dik geçtim,
İsyan edip kaybetmedim umutlarımı,
Bir ışık olur düşüncemle,
Umutsuzluğumda hayaller kurdum.

Duygularım özlemlerim vardı,
Yıllarca ışık aradım bekledim,
Takıp gönlümü sevgi kanatlarına,
Uçurup götürsün uzaklara diye.

Yalansız riyasız girsin gönlüme,
Saf ve temiz duygularla,
Avuçlasın hasret duygularımı,
Özlemlerimi gidersin diye.

Kötü kader yazgılarıma inat,
Çizsin yeniden kaderimi,
Süpürüp götürsün benden,
Yalnızlıktan yana ne varsa diye.

Çok şey mi istedim?

İstedim;
Kutup yıldızım olsun,
Kaybolan umutlarımı yeşertsin,
Kilit vursun,
Özlem ve hasret duygularıma diye.

Taht kurup otursun gönül dağıma,
Örsün zırhlı bir duvar,
Kapatıp tüm pencereleri,
Almasın içeri hiç kimseleri diye.

Kırılmış hayallerimle bekledim,
Belki bir umut umut diye.


Çok şey mi istedim?
Çok şey mi?
Şair&Yazar Enver ÖZEL