Maviyle yeşilin tam ortasında
Güzeldir bayırın, düzün Karasu
Düşer ak suretin gönül aynama
Hiç solmasın o gül yüzün Karasu

Karadeniz gibi taşar gelirsin
Hırçınsın, bendini aşar gelirsin
Aydınlık günlere koşar gelirsin
Doyumsuz baharın, güzün Karasu

Tabiat uyanır, şehre yaz gelir
Şenlenir kumsallar gönle haz gelir
Yüzyıl yaşasan da yine az gelir
Dost için senettir sözün Karasu

Gönülden gönüle akar Karasu
Hasretin, yüreği yakar Karasu
Bahçelerin sümbül kokar Karasu
Bir başka sıcağın, buzun Karasu

Çam Dağı’ndan çıkar Maden Deresi
Cennettir Karasu, sorma neresi
Huzura çağırır suların sesi
Dile gelir türkün, sazın Karasu

Nazlı nazlı akar Sakarya nehri
Gerdanlık misali süsler bu şehri
Ağır geçmez kışlar, çekilir kahrı
Damağımdan gitmez tuzun Karasu

Denizler köpürür, Sakarya çağlar
Yeşile bürünür çiçekli bağlar
Kışın beyaz giyer Demirli dağlar
Meleşir ovanda kuzun Karasu

Acarlar Gölü’nde menekşe, lâle
Ağaçlar ve kuşlar gelmekte dile
Misafirlerini bekler iskele
İrem’i andırır yazın Karasu

Dağıt Karasu’da hüznünü, gamı
Denizin koynunda seyret akşamı
Bu topraklar Mecnun eder adamı
Yeşille mavidir gözün Karasu

M. NİHAT MALKOÇ