Haklı gidişlerim oldu bazen,
imkansız yüreklerden,
Ve;
Sığınamadım sırf bu yüzden,
hiçbir limana yeniden!

Beyne zulüm aşklar barındırdı bu yürek,
ama;
ya seveni sevemedim hiç,
yada hiç sevmedi sevilen!

Ve Ezbere yaşadım sevdaları,
umursamadan akla zarar,
inan her cennetin arkasında,
koca bir cehennem var?
Kanarsın!
Yanarsın...
Sonra bir savaşa çıkar yürek,
Mağlubiyete hazır, bağlı ellerin,
hükmen maluptur ruhunda askerlerin!

Biri gelir sonra! Sessizce...
Gönlünün bahçelerine tekrardan yagmurlar yagar...
Güneşin dogar,
çiçeklerin açar,
ruhunun derinliklerine bahar gelir,
çocuklar ip atlar, oyunlar oynar...
Unutma söylemiştim;
Her cennetin arkasında kocaman bir cehennem var!!
Kanarsın!
Ve diri diri yanarsın!!!

Bu hep böyle olmuştur ebediyete ezelden,
İşte sırf bu yüzden,
hiçbir limana sığınamadım yeniden....

Herşeyi dozunda bırak en iyisimi!
Ne burnu havada vezir ,
ne de çok sevipte rezil ol!
Sen sadece kendi kendine kefil ol!!
Ne kimseye daragaci olsun sözlerin,
Ne de uşagi olsun bir zalimin gülüşerin...
Bense şimdi sessiz bir gemiyim
Ve ulaşamadığım yer gözlerin...

Belki gelirsin diye, kapatmiyorum odamın ışığını!
Belkide zile ulasamazsin diye, açık bıraktım kapımı!
Rastgele bir saatte sıradan bir günde belkide,
Beni görmek istersin diye,
Artik uyumuyorum geceleri ve yaşamıyorum gündüzleri!!!

Belkide birgün seversin diye yürekten,
Hiçbir limana sığınamadım yeniden...