1
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
439
Okunma
şimdi
ölgün
ve
uçuk
sen
şiirdeki yüzünü kaybedince
soldu
göğün mavisi..
bad-ı saba
değerdi
ilk ışıklarla
yaprağına
çiçek başka açar
yaprak başka gürlerdi
dallarda
sen
şiirdeki elini kaybedince
kırıldı
ağaç
döktü bütün yapraklarını..
yüzmese de olurdu
dalgalar arasında
bir çifte kayık
çağıl çağıl bir türküydü deniz
martısı başka alem
balığı başka
sen
şiirdeki yüreğini kaybedince
öldü
bahr-i alem..
kara
ve
isli hayaller büyüyor
düşlerinde
sen
tutunduğun en kuru dalda umdun
oysa
bahardan başka
ne bezer gözlerini
mordan kızıla..
sen
şiirdeki sözlerini kaybedince
yitti
bütün can
bütün an
kayıtsızdır şimdi
zaman.
sen
şiirdeki varlığını kaybedince...
10/03/2018
ödemiş
Cevap Yaz