SEMENT’İN

Eller okulda okur iken,o çalışıyordu,
Hayatı zorluklarla başladı,Sement’in,
Bu ne beklenmedik acı,bu nasıl sondu,
Bir daha göremedim yüzün,Sement’in...

Çalıştı,çabaladı kurdu bir yeni dünya,
Hakkını almadan göçtü,olur mu bu ya,
Hayalleri vardı,yapacaktı onları güya,
Kaderi kendine yâr olmadı,Sement’in...

Dur bu yolculuk nereye,ne bu acele,
Azrail’e selam söyle,ara versin ecele,
Bir kerede işleri düzgün gide,rast gele,
O alemde mekanı,cennet ola,Sement’in...

Bırakmıştır gerilerde garip,acılı Özgül’ü,
O Sürmelilerin mülayim ve sabırlı gülü,
Ruhu yaşıyordur bizde,asla olamaz ölü,
Bu ailede yeri doldurulamaz,Sement’in...

Gel kardeşim eyleyelim senle hasbihal,
Hayatıda çok zor geçti,bahtın ise topal,
Ölüm meleği kötüleri götürsün,sen kal,
Cismi gitti,ismi Sürmelide yaşar,Sement’in...

Serkan babam dedi doldu o an gözleri,
Üzüntüden sönmüş,mavi gözünün feri,
Bu acıyı anlayanlar,gelsinler biraz beri,
Arkasından bakanları çoktur, Sement’in...

Aslı gelin kaybetmiştir,bir babayı daha,
Dertleri çoğalmıştır,kalkmışlardır şaha,
İki ellerini açmıştır,yalvarıyordur Allah’a,
Sevgi dolu ailesi,rahmet okur, Sement’in...

Sıla Selin torunu,akıtıyor gözden yaşları,
Karımıştır birbirine kirpik ile hilal kaşları,
Peki şimdi kimler oturtacak yerine taşları,
Asla yeri doldurulamayacaktır,Sement’in...

Yaşarken görmedim,ruhuna olsunda selam,
Bu yaşamda çok çektin,dert,acı ve de gam,
Bu kadar mı ? Zor geldi sana,kısacık yaşam,
Mezarına gitmek içimden gelmedi, Sement’in...

Şeyhim;Derki yirmibir Şubat aldım haberi,
Bu acının nasıl dineceğini bilen gelsin beri,
Hiç kimseler kapatamaz bu çizgisiz defteri,
Sonsuza yürüdü,baktım ardından, Sement’in...


Nurettin GÜLBEY
Saat : 15.01
23.02.2018
Ankara/Iğdır Uçağında