15
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2365
Okunma
Yıl 1992, tüm dünyanın gözü önünde Bosna Hersek’te insanlar Sırplar tarafından göstere göstere katlediliyor..Bazı istisnalar sayılmazsa herkes sadece seyrediyor..Maalesef Ülkemizin elinden de pek fazla bir şey gelmiyor..Rahmetlik Annem hıçkıra hıçkıra ağlıyor..Neden diye soruyorum.Rahmetlik Annem “Görmüyor musun oğlum? Bu zavallıların suçu ne? Onlar savunmasız..Hele hele şu masum çocukların suçu ne? Ağlamaktan ve dua etmekten başka elimden bir şey gelmiyor.” diyor..Kahroldum kendi kendime ve ben de bu şiiri yazdım..Belki bu şiir bir işe yaramadı ancak en azından kendi kendimi avuttum.
Adalet teslim olmuşsa zulmün pençesine,
Zalim, kral olur bakmaz mazlumun sesine.
Bir yer ki insanlar yaşar orada da ezelden,
Bir yer ki insanlar katlediliyor orada tez elden.
Bosna Hersek’te Evlad-ı Fatihan haykırıyor: “Kurtarın bizi!”,
Dünya gözüne mil çekmiş sanki görmüyor sizi.
Eskiden Türk atlısının altında ezilen düşman,
Bosna’da boş meydan bulmuş her taraf kan, revan.
Hersek’te analar ağladıkça “Şehidim! Şehidim!” diye,
Benim bağrım nasıl parçalanmaz bu feryad-ı figaneye.
Bu topraklar bizim değilse de eşrafı atalardan yadigâr,
Bu topraklarda yatan binlerce kefensiz Şehidimiz var.
Silkin artık Milletim! Kurtul şu karanlık zilletten!
Kurtul ki örnekler verelim cihana o meşhur adaletten.
Cemay26-26.08.1992
5.0
100% (1)
Cevap Yaz