HANİ,
HANİ HER SABAH UMUTLA
SEVİNÇLE NEŞEYLE UYANIRDIK,
KOŞA KOŞA GİDERDİK KÖYÜN ÇEŞMESİNE
ELİMİZİ YÜZÜMÜZÜ YIKARDIK
BİR YANDA KUZULARIN SESİ
BİR YANDA KUŞLARIN
BİR YANDA SICACIK EKMEK KOKUSU
BİR YANDA TARLALARIN ÇİÇEKLERİN...
AHH... AHH... ÖZLEDİM O GÜNLERİ ÖZLEDİM...

GÖZLERİMİZ ADETA BAYRAM EDERDİ
RENGARENK ÇİÇEKLER
UÇUŞAN KELEBEKLER
ÖTEN KUŞLAR BÖCEKLER
YEMYEŞİL ÇAM AGAÇLARI
TERTEMİZ SOGUK MU SOGUK SULARI
ETRAFTA BAHAR KOKULARI...

KOŞARDIK TARLALARDA
ÇOŞARDIK KIRLARDA
SEVİNÇLİYDİK
UMUTLARA YELKEN AÇARDIK
BİLMEZDİK Kİ STRES OLMAYI
KİRLİ HAVA SOLUMAYI
BİLMEZDİK Kİ HAYATLA SAVAŞMAYI
BİLMEZDİK Kİ İNSANLARDAN KORKMAYI
KARNIMIZ AÇTI BELKİ AMA
BELKİ CEBİMİZ DE DELİKTİ
AMA MUTLUYDUK AMA MUTLUYDUK
BİR O KADARDA YAŞAMA SEVİNCİMİZLE
UMUTLUYDUK...

ŞİMDİ NİYE?
NEDEN?
NİÇİN? GELDİM BU ŞEHRE
AMA MECBURDUK MAHKUMDUK İŞTE
BİR HÜZÜN ÇÖKMÜŞ BU ÇEHRE
NE İÇTEN GÜLEBİLİYOR ARTIK
NE DE YÜREKTEN
EGER BİRGÜN ÇOK PARAM OLURSA
GİDECEGİM BU ŞEHİRDEN
GİDECEGİM ANKARA
GİDECEGİM SENDEN...

RECEP DEMİRAY

GİDECEGİM ANKARA...