2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
3771
Okunma
Fundalıkta ve köy bahçesinde kış yaprak bırakmamış.
Her şey ölü. Atlantik melteminin dalgasının
Sonsuz olduğu, tekdüze gri kayanın üstündeki, çiçeğin
Yaprağı son iplikciğinde solmuş, bükülü kalmış.
Yine de hangi keskin güzel koku bilinmiyor,
Denizin yaydığı, meltemin bana kadar ulaştırdığı,
Çok ılık bir buğu kalbimi dolduruyor ve güzel kokulu
Bu esinti beni sarhoş ediyor, peki nerden geliyor?
Ah ! Tanıyorum onu. Üç mil uzaktan geliyor,
Batıda, aşağıda, orada mavi Antiller
Batı yıldızının sıcaklığı altında kendini yitiriyor.
Ve, Galler’den gelen akıntıyla dövülen bu kayalıktan,
Rüzgarda, doğduğu havayı güzel kokutan,
Vaktiyle Amerika’daki bahçede açan çiçek kokuyor.
José-Maria de Heredia (1842-1905)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
5.0
100% (5)
Cevap Yaz