Suya sabuna dokunmayan bir yaşam,
ve acılara peşkeş çekilmiş bir ömür..
Sadece
direnmesini bilenler ayakta ölür.
Kentlerdir,
sokaklarında yürek yangını özlemleri biriktiren.
Kentlerdir,
kuytularında kucak dolusu anıları gizleyen.
Kentlerdir,
bir sevdalı gibi kavuşmaları özleyen.
İzmir,
sözlüm, şiir gözlüm…

Bir kent söyle sevgili,
sevgiler dirhem dirhem dağıtılmasın.
Bir kent söyle ki,
insanlar hay gelmişine geçmişine diye sızlanıp,
geleceğine yanmasın.
Bir kent söyle ki,
perşembenin gelişi çarşambadan belli olmasın,
falcılar her gördüğünü sandığı düşü hayra yormasın.
Memleketimin kenar süsü,
yurdumun üstüne çöreklenmiş,
karanlıkları yırtan aydınlıkların örtüsü..
İzmir,
sözlüm, memleket gözlüm..

Yaz yağmuru gibi gelir geçer konaklamadan içinden hüzünler.
Ama
ne zaman hüzünlerin içinden sen geçsen,
pıtırak gibi çoğalır sevgiler..
Unutulmuş duraklarında
yeni bir yaşam çıkarma telaşında bekleşir şiirler.
Esmer yağmurlar düşer zaman zaman
doğurgan aşkların üzerine,
talanlar,
masumiyetini kirletmeye çalışan yalanlar,
tam bitti bitecek derken,
ey aşk;
ne zaman görünse uzaktan aydınlık yüzün,
korkudan kepenklerini indirir bu kentte hüzün..
İzmir,
sözlüm, sevda gözlüm…

Çınar GÖLE