4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1595
Okunma
Gecenin bir yarısı çıldırmış olmalıyım
Peşinden koşuyorum uzayan karanlığın,
Katli vacip vicdanımı nasıl soğutmalı ki
Çıkmalıyım koynundan bu arsız insanlığın..
Bir işkence misali gittikçe ağırlaşan
Bir benim sanki kopan çığlığa sağırlaşan,
Ölmüş gibi bedenim aciz ruh’umda gör ki
Soğuk nefesiyle yerden usulca uzaklaşan...
İçerisinde sanki boğuluyor benliğim
Dar geliyor kılıfım yetmiyor kefenliğim,
Sırra kadem basalı yorgun kalbimde huzur
Tüm vebali banadır kör bıçak bilendiğim..
Kan ter içinde son kez sokak lambalarına
Uzun uzadıya bakıp fısıldadım hüznümü,
Tıpkı veda eder gibi sarılıpta boynuna
Yüreğine bıraktım yarım kalan mührümü..
01:20____26.02.2018
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz