Esen rüzgarda sesini duyduğum
Gerçek aşk sende varmıdır ki
Aşk sevgi böyle olmaz
Bak geçiyor uzun dediğin yıllar
SEN ki bèni böyle yıpratıyorsun
Gökten avuçlarıma düşen bir damla su muydun ki
Ben sensiz geçen her günde içinde eriyip yok oldum!
Bir rüzgar mıydın da, bir defa esip geçtin
Yapraklarını döküp güllerini soldurdun
Yüreğimdeki sevgi demetlerinin
Kökünden kuruttun
Hep yol gözledim
Giden geri gelmez
Kalem susar,kağıt susar,yürek susar
Doğdu güneş
Yine ben koyu bir karanlığı yaşıyorum
Neden her mevsiminde kış oluyorum
Bir ayna mıydın ki;
Hep sonu gelmez boşluğa baktım
Ve gözlerimi kaybettim içinde
Ne seni ne de kendimi görebiliyorum
Sonunu hiç düşünmeden
Ardına kadar açtın bana tüm kapılarını?
Sonra, aynı istikrarsız iradeyle pencerelerini kapattın yüzüme!
Düşlerin büyüsüne kaptırdım kendimi!
Bir masaldan bir diğerine sürüklenirken
Kim olduğumu unuttum, anlamsız günlerin derinliğinde!..
Zamanın aynı diliminde esrarlı havaya bürünerek
Bir efsaneyi yaşattın bana
Sen bana acı veren o gerçekliğinin yanında
Düşlerimde yaşattığım bir masal kahramanı mıydın ki;
Her sabah uyandım yokluğunla kucaklaştım
Gönül sustu,gece sustu,gündüz sustu
Y.szgn