1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
578
Okunma
Emine, Anadolu’nun küçük bir şehrinde merkeze bağlı bir köyde yaşayan şirin bir kız çocuğu.Derslerinde başarılı ahlaklı ve sevecen.Okulun örnek öğrencilerinden.
Sekiz yıl olmuştu.
Emine’nin sekizinci yaşı, henüz dolmuştu.
Mutlu bir kızdı.
Mutluluk saçardı.
Sessiz, sakin, biraz da utangaçtı.
Tombul yanaklarını gören bir makas almadan geçemezdi.
Lakin tombul yanakları,
Aldığı ilaçlardı.
Ağrısı vardı, sızısı vardı.
Ama o oynardı.
Küçücük dünyasında kocaman mutlulukları vardı.
Emine kanserdi.
Ayda bir Ankara’ya giderdi.
Uzakta bir uğrak yeriydi;
Hacettepe onkoloji.
İlaçlarını alır geri gelirdi.
Küçük köy okulunda, köşedeki 3. Sınıf onun yeriydi.
Evi uzak olduğu için okulda yemeğini yerdi.
Yanakları şişti, elleri şişti,
Herkes onu tombul zannederdi.
Ama hiç kimseye demedi,
Neşeli Emine kanserdi.
Ankara’ya gider geri gelirdi.
Arkadaşları bunu hep böyle bilirdi.
Bir gün yine Ankara ya gitti.
Geri gelmedi…
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz